पॉलिमरायझेशनमधून मिळणारे पीव्हीसी रेझिन त्याच्या कमी थर्मल स्थिरतेमुळे आणि उच्च वितळलेल्या चिकटपणामुळे अत्यंत अस्थिर असते. तयार उत्पादनांमध्ये प्रक्रिया करण्यापूर्वी त्यात बदल करणे आवश्यक आहे. उष्णता स्थिरीकरण करणारे, यूव्ही स्थिरीकरण करणारे, प्लास्टिसायझर्स, इम्पॅक्ट मॉडिफायर्स, फिलर, ज्वालारोधक, रंगद्रव्ये इत्यादी अनेक पदार्थ जोडून त्याचे गुणधर्म वाढवता/सुधारता येतात.
पॉलिमरचे गुणधर्म वाढविण्यासाठी या अ‍ॅडिटीव्हची निवड अंतिम वापराच्या गरजेवर अवलंबून असते. उदाहरणार्थ:
१. तापमान वाढवून व्हाइनिल उत्पादनांची रिओलॉजिकल तसेच यांत्रिक कार्यक्षमता (कठोरता, ताकद) वाढविण्यासाठी प्लास्टिसायझर्स (फॅथलेट्स, अ‍ॅडिपेट्स, ट्रायमेलिटेट, इ.) सॉफ्टनिंग एजंट म्हणून वापरले जातात. व्हाइनिल पॉलिमरसाठी प्लास्टिसायझर्सच्या निवडीवर परिणाम करणारे घटक आहेत: पॉलिमर सुसंगतता; कमी अस्थिरता; किंमत.
२. पीव्हीसीमध्ये थर्मल स्थिरता खूपच कमी असते आणि स्टेबिलायझर्स प्रक्रिया करताना किंवा प्रकाशाच्या संपर्कात असताना पॉलिमरचे क्षय रोखण्यास मदत करतात. उष्णतेच्या संपर्कात आल्यावर, व्हाइनिल संयुगे स्वयं-गतीमान डिहायड्रोक्लोरिनेशन अभिक्रिया सुरू करतात आणि हे स्टेबिलायझर्स पॉलिमरचे आयुष्य वाढवून उत्पादित एचसीएलला निष्क्रिय करतात. उष्णता स्थिरीकरण निवडताना विचारात घेतले जाणारे घटक आहेत: तांत्रिक आवश्यकता; नियामक मान्यता; खर्च.
३. पीव्हीसी कंपाऊंडमध्ये विविध कारणांसाठी फिलर जोडले जातात. आज, फिलर हे कमीत कमी फॉर्म्युलेशन खर्चात नवीन आणि मनोरंजक मार्गांनी मूल्य प्रदान करून एक खरा कामगिरी जोडणारा घटक असू शकतो. ते यात मदत करतात: कडकपणा आणि ताकद वाढवणे, प्रभाव कामगिरी सुधारणे, रंग, अपारदर्शकता आणि चालकता जोडणे आणि बरेच काही.
पीव्हीसीमध्ये वापरल्या जाणाऱ्या सामान्य प्रकारचे फिलर म्हणजे कॅल्शियम कार्बोनेट, टायटॅनियम डायऑक्साइड, कॅल्साइन केलेला चिकणमाती, काच, टॅल्क इत्यादी.
४. प्रक्रिया उपकरणांमधून पीव्हीसी वितळणे सुरळीतपणे पार पाडण्यासाठी बाह्य स्नेहकांचा वापर केला जातो. तर अंतर्गत स्नेहक वितळण्याची चिकटपणा कमी करतात, जास्त गरम होण्यापासून रोखतात आणि उत्पादनाचा चांगला रंग सुनिश्चित करतात.
५. पीव्हीसीचे यांत्रिक तसेच पृष्ठभागाचे गुणधर्म वाढविण्यासाठी प्रोसेसिंग एड्स, इम्पॅक्ट मॉडिफायर्स सारखे इतर अॅडिटिव्ह्ज जोडले जातात.
पोस्ट वेळ: डिसेंबर-१३-२०२२